تعیین رابطه خودزنی و اختلال شخصیت در سربازان

مقدمه: اختلالات روانی علت مهمی از بیماری ها در میان سربازان می باشد و دلیل شایعی برای معافیت از خدمت سربازی بوده است. این مطالعه با هدف تعیین رابطه خودزنی و اختلال شخصیت در سربازان انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه موردی - شاهدی 30 سرباز مراجعه کننده به درمانگاه یک بیمارستان روانپزشکی (گروه مورد) و 30 سرباز مراجعه کننده به درمانگاه یک مرکز نظامی غیرروانپزشکی (گروه شاهد) به صورت تصادفی انتخاب شدند. افراد تحت مصاحبه بالینی و معاینه روانی قرار گرفتند و اختلالات شخصیت در این بیماران براساس معیارهای dsm-iv-tr تشخیص داده شد. فراوانی خودزنی و اختلال شخصیت در میان این افراد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در این بررسی 3/63% از سربازان مورد و 7/6% از گروه شاهد سابقه خودزنی داشتند. 7/56% بیماران روانپزشکی و 20% سربازان شاهد مشخصه های اختلالات شخصیت داشتند. بطور کلی در گروه مورد 9/78% از افرادی که خودزنی داشتند در مقابل 2/18% افراد بدون سابقه خودزنی دارای اختلال یا صفات شخصیت کلاستر b بودند که از نظر آماری اختلاف معنی داری وجود داشت (002/0=p). این اختلاف در گروه شاهد نیز معنی دار باقی ماند (003/0=p). بحث و نتیجه گیری: با توجه به ارتباط خودزنی با شخصیت کلاستر b و همچنین تکانشگری بودن این شخصیت ها، با بررسی قبل از ورود به خدمت سربازی و شناسایی و درمان پیشگیرانه یا معاف کردن موارد شدید می توان از بروز خودزنی و خودکشی جلوگیری کرد.